شناسنامه
نام: سازمان بین‌المللی استانی Across فوکوکا | Acros Fukuoka Prefectural International Hall
معمار: امیلیو آمباس | Emilio Ambasz
سال افتتاح: ۱۹۹۵
مکان: فوکوکا، ژاپن
مساحت: ۹۷۲۵۲ مترمربع
سازمان بین‌المللی استانی Across فوکوکا شروع جنبش سبزشدن کشور ژاپن بوده است. ساختمان حاصل گزینه‌های محدود سایت و نبوغ معمار بوده است. اولین هدف طراحی بالابردن فضای سبز عمومی بوده است. این بنا توانسته یک نقطه عطف جدید برای شهر باشد.
تصمیم به ساخت و سایت قرارگیری
این سازمان در وسط شهر فوکوکا در جنوب ژاپن ساخته شده و در سال ۱۹۹۵ افتتاح شده است. فوکوکا شهری باز به روی جهان در چهارراه آسیا و بر فراز دریا می‌باشد و می‌تواند به مرکز جدید مبادلات تبدیل شود. این سایت آخرین قطعه توسعه‌نیافته در مرکز فوکوکا بوده است. توسعه با سرمایه‌گذاری شرکت خصوصی توسعه‌دهنده تجاری اتفاق افتاده و زمین به مدت ۶۰ سال اجاره این شرکت شده است. طراحی بنا در سایت ۱۳ هزار مترمربعی بر عهده امیلیو آمباس بوده و کاربری ترکیبی و سالن کنسرت را شامل می‌شود. Acros، مخفف Asian Cross Road Over the Sea می‌باشد.
معرفی کلی
بخشی از ساختمان تجاری معمولی و بخش دیگر الهام گرفته از خیالات باغ‌های معلق بابل می‌باشد. این بنا مرکز تبادل اطلاعات بین‌المللی – فرهنگی و اطلاعاتی است. بخشی از بنا عملیات عمومی و در اختیار شهرداری است و بخش دیگر جهت درآمدزایی استفاده شده است. معمار توانسته وسعت پارک ازدست‌رفته را با دوبرابر مساحت بازگرداند و بر کاشت و پایداری تاکید کند. ساختمان به‌عنوان یک کوه و با مضمون زیبایی‌های طبیعت، پیکربندی فضایی و پیکربندی پوشش گیاهی طراحی شده است و نشان‌دهنده تغییرات ۴ فصل می‌باشد.
ساختار ساختمان
بنا از ۱۵ تراس پلکانی سبز تشکیل شده است ارتفاع کل آن ۱۹۷ فوت می‌باشد. این تراس‌ها یک توسعه‌دهنده برای استفاده از سایت برای نیاز عمومی فضای سبز می‌باشند. هر طبقه تراس برای مدیتیشن، آرامش و فرار از شهر می‌باشد. تراس بالایی و بزرگ‌تر منظره‌ای بی‌نظیر از خلیج فوکوکا می‌دهد. نیازها با ایجاد یک مدل با ساختار کشاورزی و شهری نوآورانه اتفاق افتاده‌اند. نمای شمالی بنا، نمای شهری شیک، با ورودی رسمی مناسب با ساختمانی در معتبرترین خیابان در منطقه مالی فوکوکا می‌باشد. ضلع جنوبی پارک بنا است و با بالارفتن از ساختمان به حوضچه‌های باشکوه و منظره‌ای شگفت‌انگیز می‌رسد.
ساختمان فوکوکا ۱۴ طبقه بالای زمین و ۴ طبقه زیرزمین است که در یک مساحت ۹۷۲۵۲ مترمربع قرار گرفته است. ورودی بنا یک فرم V شکل است. نما در طبقات بالاتر عمودی به بیرون کشیده شده و جلوه سایه‌بان را بر روی پیاده‌رو ایجاد می‌کنند؛ طاقچه‌های آویزان شده در طرح ساختمان تبدیل به یک وسیله کاربردی برای پوشش دادن عابر پیاده شده است. جت‌های آب پاشنده روبه‌بالا به یکدیگر متصل شده و آبشار نردبان مانند برای بالارفتن ایجاد کرده‌اند و صدای اطراف را پوشانده‌اند. لایه‌های پلکانی نمایی در بالا جلوه‌ای از یک قرنیز بزرگ ۴۵ درجه در خیابان و ورودی عمودی مشخص می‌کند و افزایش حضور شهری ساختمان را به دنبال دارد.
فضای داخلی
در بخش داخلی یک آتریوم هیجان‌انگیز، یک سالن موسیقی در مقیاس کامل، سالن فوکوکا، سالن کنفرانس بین‌المللی با مترجم هم‌زمان قرار گرفته است. استخرها مستقیم بالای دهلیز شیشه‌ای مرکزی ساختمان قرار گرفته و نور پراکنده از طریق شیشه‌های شیشه‌ای که استخرها را از هم جدا می‌کند به داخل می‌آید.
انرژی و گیاهان
تراس‌های سبز توانسته‌اند به متعادل کردن هوا کمک کرده و از حشرات و پرندگان حمایت کنند. ۷۶ گونه و ۳۷۰۰۰ هزار گیاه در ابتدای ساخت ایجاد شده و به‌مرورزمان این مقدار به ۱۲۰ گونه و ۵۰ هزار گیاه رسیده است. گیاهان توانسته‌اند آلودگی صدا و هوا را کاهش دهند و جذب آب باران در سایت نیز بالا رفته است. بام سبز کاهش هزینه‌های عملیاتی برای گرمایش و سرمایش را نیز به همراه داشته است. معماری سبز بنا به بالارفتن کیفیت هوای محیط نیز کمک کرده است.
فضاها و کاشته‌ها تداعی‌گر فضای سنتی ژاپن و گل‌ها، پرنده، باد و ماه می‌باشد که یک واحة شهری تشکیل داده و آرامش را فراهم می‌کند. باغ‌های پشت‌بام کاهش پدیده جزیره گرمایی شهری را به دنبال داشته است. بررسی اندازه‌گیری محیط حرارتی با جمع‌آوری داده‌های تابش منبع‌های امواج بلند و کوتاه انجام شده و منبع‌های سرعت و دما سه‌بعدی باد اولتراسونیک بوده است.
نکته نهایی
در این بنا معمار سعی کرده است این مفهوم که شهرها برای ساختمان‌ها و حومه شهرها برای پارک‌ها هستند را کنار زده و رؤیاهای خود و زندگی در باغ و شهر را به واقعیت تبدیل کند. سازمان فوکوکا ساختار نمادین و قدرتمند این شهر است. هم‌زیستی با منابع ارزشمند فضای عمومی از دستاوردهای این بنا با معماری عملگرا بوده است. فضای سبز بر فضای خاکستری غالب شده و شروعی برای ساختمان‌های سبز آینده ژاپن بوده است.
مرکز کنوانسیون ونکوور غرب | Vancouver Convection Center West
مرکز کنوانسیون ونکوور غرب اولین ساختمانی است که گواهی پلاتین دوبل LEED را در بخش رهبری در طراحی و انرژی محیطی دریافت کرده است. این مرکز به یکپارچه‌کردن اکوسیستم شهری در تقاطع هسته مرکزی شهر و اکوسیستم دیدنی طبیعی آمریکای شمالی کمک می‌کند. پروژه ترکیبی از معماری، معماری داخلی، طراحی شهری است که بخشی از شهر را زنده کرده است.
کپن هیل نیروگاه تبدیل زباله به انرژی برق از طریق سوزاندن زباله‌ها است که با یک مجموعه ورزشی ادغام شده است. نام دیگر این بنا Amager Bakke می‌باشد.
گشت و گذار آنلاین در اطراف نمونه موردی ساختمان سبز: برج بین المللی Acros فوکوکا
اگر به متن این صفحه نیاز دارید
جهت استفاده از متن این صفحه و یا حمایت از نویسنده این متن، می‌توانید به‌صورت قانونی آن را خریده و تنها با مقاصد علمی(مانند استفاده در پژوهش‌ها یا ارائه‌های دانشجویی) مورد استفاده قرار دهید.
- متنی که خریده می‌شود ممکن است حداکثر ۱۰درصد با متنی که در این صفحه مشاهده می‌شود اختلاف داشته باشد.
- به محض پرداخت فایل word این صفحه برای شما قابل دانلود خواهد بود.
