طاق بیونیک| The Bionic Arch

طرح‌های زها حدید سرشار از خلاقیت و شبیه به رویا هستند. او دروازه‌ای نو به معماری بازکرده، کارهایش به‌خوبی در خاطر مانده و تبدیل به الگو شده‌اند. او هیچ‌گاه تحت تأثیر مد قرار نگرفته و همیشه با استقلال فکری و توجه به فرهنگ طرح‌هایی آوانگارد خلق کرده است. حدید معتقد است ایمان به خود و اعتمادبه‌نفس لازمه‌ی طراحی‌های ماندگار می‌باشد و مانند یک نویسنده که متن خود را اصلاح می‌کند معمار نیز باید پیوسته طرح خود را اصلاح کند.

اوج شهرت زها حدید در سال ۱۹۸۸ و به‌واسطه نمایش آثار او در نمایشگاه طراحی‌های ساختارشکنانه در موزه‌ای که توسط فیلیپ جانسون برگزار شده بود، اتفاق افتاد. کارهای او در ژورنال‌های معتبر معماری تحت عنوان طرح‌های انقلابی به نمایش درآمده‌اند. به تعبیر رم کولهاس، حدید سیاره‌ای در مدار خودش است که هیچ‌چیز ۹۰ درجه‌ای طراحی نکرده و به او لقب ۸۹ درجه‌ای را داده‌اند. خود زها حدید نیز معتقد است که ما ۳۶۰ درجه داریم و چرا باید فقط از زوایای مشخصی استفاده کنیم.

طرح‌های زها حدید Figurative و الهام گرفته از مجسمه‌سازی می‌باشند. او در طراحی‌های خود به ابعاد بزرگ توجه داشته و طراحی جزئیات را تا آخر کار به تعویق می‌اندازد. عمده‌ی طراحی‌های او از جنس بتن، فولاد و شیشه هستند و در طراحی ساختمان‌ها را به قطعات کوچک‌تر تقسیم‌بندی می‌کند. او در یک رقابت موفق به طراحی ساختمان اوپرا در کاردیف شد که با عدم پرداخت هزینه این کار اجرا نشد.

وسایل خانه، کفش و ماشین از طراحی‌های دیگر زها حدید می‌باشند که توانسته به این فعالیت با مردم بیشتری ارتباط برقرار کند. زها حدید منتقدان و شیفتگان بسیاری داشت؛ ساخت پروژه‌ی آنتروپ در بلژیک در سال ۲۰۱۶ و پس از مرگ او به پایان رسید و دولت بلژیک میدان مقابل این بنا را به نام زها حدید نام نهاد که نشان از ارادتی است که به او داشته‌اند.

از جمله انتقاد‌هایی که به زها حدید می‌شود به طرح‌های عجیب‌وغریب او با هزینه‌های سنگین است که معتقدند بیشتر دولت‌ها دیکتاتوری هستند که می‌توانند حامی مالی او باشند. به گفته شون گریفیت کارهای حدید مثل یک ظرف خالی هستند که با سادگی در خدمت هر ایدئولوژی و حکومتی در می‌آیند. از نقدهای جدی به پروژه‌های او نقد به مرکز تجاری پکن به نام کهکشان سوهو است که فعالان میراث‌فرهنگی باور دارند خسارت زیادی به منطقه و بافت تاریخی محلات وارد کرده است و یا درمورد هتل فرشته پاسارگاد در تهران این نقد وجود دارد که طبقات زیادی وجود دارد که نیازی به آن‌ها نبوده است.