طاق بیونیک| The Bionic Arch

همکاری با لویی کان در فیلادلفیا در ماکوفسکی لندن نیز از تجربه‌های ارزشمند او می‌باشد. از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ با پیتر رایس همکاری داشته و با یکدیگر آتلیه رایس و پیانو را اداره می‌کردند. در سال ۱۹۸۱ پیانو شرکت خودش را با نام مرکز ساختمانی رنزو پیانو تأسیس کرده و ۱۵۰ نفر نیرو در پاریس و نیویورک در این شرکت فعالیت می‌کنند. همچنین مالک شرکت فراتلی، شرکت معماری و ساخت‌وساز و مصالح است که میراث خانوادگی او می‌باشد.

کارهای رنزو با تکنولوژی روز همراه بوده و همواره به ریشه و اصل معماری کلاسیک ایتالیا و فلسفه بازمی‌گردد. کارهای او خلاقانه و نوآورانه هستند و حجم‌های ساده، کاربردی، معقول و سبک خلق می‌کند که برخلاف معماران هم عصر او در چشم نمی‌آیند اما تأثیرگذار هستند. توجه او به نحوه اتصالات در کارهایش از نکات برجسته طراحی او بوده است و اعتقاد دارد معمار باید از طراحی تا اجرا همراه پروژه باشد. او همواره سعی در احیای بناهای شهری و بافت شهری داشته و پروژه‌های متعددی را در این راستا خلق کرده است.

پیانو هنر، معماری و مهندسی را با یکدیگر تلفیق کرده و همواره در جست‌وجوی تحول و نوآوری و ابداع بوده است. به راه‌حل‌های مدرن و فناوری علاقه داشته و سبک معماری او را های -‌تک می‌گویند. منبع الهام او طبیعت است؛ از فرم‌ها الهام گرفته، از عناصر طبیعی در کارهای خود استفاده کرده و به سایت توجه ویژه دارد و سعی می‌کند رابطه بین انسان و معماری را فهم کرده و در کارهای خود به نمایش بگذارد. در سال‌های اخیر بهترین نمونه‌های معماری سبز را طراحی کرده که نقش مهمی در گسترش مفهوم پایداری داشته است.

پیانو علاوه بر معماری در طراحی مبلمان نیز فعالیت کرده و صندلی و میز‌های معروفی را طراحی کرده است. عمده مصالحی که او در طراحی‌هایش استفاده می‌کند، چوب است و طرف‌دار سادگی و شفافیت می‌باشد. او مانند جین پرو دنباله‌رو عقاید نویسندگان انگلیسی قرن ۱۹ است و از آنجلو ساکسون نیز تأثیر گرفته است.

رنزو معماری را نوع بامزه‌ای از هنر دانسته و آن را مرزی میان هنر و علم تعریف می‌کند. او معتقد است معماری از سوی زندگی واقعی آمده و از آن تغذیه کرده و هدایت می‌شود. معماری از نظر او حیرت‌آور و زندگی یک معمار فوق‌العاده است. به تعبیر او یک معمار باید ۱۰ صبح شاعر باشد، ۱۱ صبح انسان‌گرا تا مسیر خود را فراموش نکند، ظهر یک سازنده باشد؛ چرا که معماری هنر ساختن بنا و سرپناه می‌باشد.