طاق بیونیک| The Bionic Arch

مسائل سازه‌ای و پایداری

موزه شیخ زاید از یک سازه فلزی سبک به حالت آیرودینامیکی که فرمی مجسمه مانند دارد ساخته شده است. ۵ برج حرارتی مانند دودکش‌های خورشیدی ساختار اصلی موزه را تشکیل داده‌اند که الهام گرفته شده از بادگیرهای ایرانی می‌باشد و نشانگر مطالعه‌ای است که معمار به‌درستی روی اقلیم انجام داده است. این برج‌های حرارتی به خنک‌کردن جریان هوای داخلی کمک کرده و مصرف انرژی را کاهش می‌دهند؛ هوای خنک در قسمت پایین به سمت داخل لابی از طریق لوله‌هایی هدایت می‌شود.

 دریچه‌های هوا در بالای برج به شکل بال قرار گرفته و هوای گرم را بیرون کشیده و با استفاده از فشار منفی بر روی پروفیل‌ها جریان هوا را هدایت می‌کنند. علاوه بر این بال‌ها به‌عنوان سایه‌بان عمل کرده و به خنک‌سازی محیط کمک می‌کنند. بال‌ها توسط ستون‌هایی از جنس بتن پشتیبانی می‌شوند. قرارگرفتن موزه در داخل زمین نیز علاوه بر مسائل فرمی، توجه به استفاده از ظرفیت‌های اقلیمی ابوظبی بوده است. در واقع معمار از معماری انرژی مثبت بهره برده و هزینه‌های طراحی را کاهش داده است. موزه از پوسته ۲ لایه تشکیل شده است که بخش عمده پوسته در نمای بیرونی قرار گرفته و به ظرفیت بیشتر مجموعه و جریان یافتن هوای تازه کمک کرده و در کاهش مصرف انرژی مؤثر بوده است.